Waar of niet waar?
De Killer-bee bestaat echt. Anders dan de vredelievende Europese honingbij, is een killer-bee extreem agressief. Een voorbijrijdende vrachtauto, de adem van een hond, zwaailichten of iemand in een rood T-shirt kan een killer-bee al erg uit zijn hum brengen.

Killer-bees ontsnapten inderdaad in de jaren vijftig uit een laboratorium in het Braziliaanse regenwoud. Daar werd ge-experimenteerd met bijen die meer honing verzamelden dan 'gewone' bijen.

Nadat een medewerker per abuis zo'n 30 bijenvolken liet ontsnappen, zijn de killer-bees bezig aan een gestage opmars. Ze rukken per jaar meer dan 300 kilometer op en verdrijven alle normale bijenvolken die ze tegenkomen. Inmiddels zijn de killer-bees opgerukt tot voorbij Las Vegas.

Wanneer een killer-bee wordt doodgeslagen, verspreidt hij een zoete geur. Andere killer-bees ruiken deze geur op grote afstand en storten zich massaal op degene die de zoete geur bij zich draagt: in veel gevallen iemand die een bij heeft doodgeslagen.

Waar normale bijen hun doelwit hoogstens zo'n zestig meter achtervolgen, achtervolgen killer-bees hun slachtoffer wel meer dan 500 meter. Er zijn gevallen bekend waarbij slachtoffers door meer dan 8.000 bijensteken om het leven kwamen. Alleen al in Venezuela werden in een jaar tijd meer dan 100 mensen door killer-bees gedood.